ایمپلنت دندان نوعی پایه تیتانیومی سازگار با سلول های بدن است. از ایمپلنت های دندانی به عنوان جایگزینی مناسب و دائمی به جای یک یا چند دندان از دست رفته استفاده می شود. پس از قراردادن ایمپلنت توسط دندانپزشک در داخل استخوان فک، با استخوان سازی سلول های استخوان ساز در سطح ایمپلنت، استخوان فک به ایمپلنت جوش می خورد. فرآیند جوش خوردن معمولا 3 تا 4 ماه طول کشیده، سپس قسمت تاج و روکش دندان ساخته شده و بر روی پایه قرار می گیرد.

از دست دادن یک یا چند دندان تاثیر به سزایی در چهره و مهم تر از آن در روحیه و اعتماد به نفس افراد دارد. با استفاده از ایمپلنت های دندانی میتوان علاوه بر بازیابی توانایی جویدن طبیعی، چهره طبیعی و زیبایی لبخند را نیز به فرد بازمی گرداند. کاشت ایمپلنت در خانم ها از سن 15 سالگی و در آقایان از سن 18 سالگی امکان پذیر است.

با شناخت کافی از انواع ایمپلنت دندان و روش های انجام آنها در فک بالا و پایین گزینه ی مناسب را می توان انتخاب کرد. داشتن آگاهی قبل از انجام هرگونه روش درمانی اهمیت خاصی در رضایت و موفقیت درمان خواهد داشت.

به طور کلی در معرفی ایمپلنت باید گفت :پایه ایمپلنت مانند ریشه دندان داخل استخوان قرار گرفته و استخوان فک به دلیل ساپورت توسط ایمپلنت تحلیل نمیرود. بنابراین فرم صورت، کمتر دستخوش تغییرات ناشی از از دست دادن دندان میشود.ایمپلنت به طور معمول در دو جلسه کار گذاشته می شود و عموما هنگامیکه شما تحت بی حسی موضعی هستید یک جراح دهان و دندان، پریودنتیست، و یا دندانپزشک عمومی آن را کار می گذارد. تا زمانی که ایمپلنت دندانی به فک شما جوش بخورد حدودا بین 2 تا 6 ماه زمان نیاز دارد و معمولا در صورت امکان یک پروتز موقت ( دندان موقت) به بیمار داده می شود. و جراحی و کاشت هر ایمپلنت می تواند در کمتر از 30 دقیقه انجام شود.

انواع ایمپلنت دندان برای فک بالا و پایین

اجزا انواع ایمپلنت دندان دارای سه قطعه است:

ایمپلنت دندان بر خلاف دندان های مصنوعی که می توانند برداشته یا گذاشته شوند و متحرک باشند ، دائمی هستند. استفاده از پیچ تیتانیومی در استقرار ایمپلنت ها دوام بیشتری را در مقایسه با گزینه های انتخابی دیگر ارایه می دهد. اجزای انواع ایمپلنت دندان شامل:

پیچ تیتانیوم (به نام ایمپلنت) که به عنوان ریشه اصلی، در استخوان فک جاسازی و تعبیه می گردد .

تاج سرامیکی (به جای دندان در دهان)

یک اتصال دهنده که دو قطعه را پیوند می دهد (به نام اباتمنت)

اجزا تشکیل دهنده انواع ایمپلنت دندان

انواع ایمپلنت دندان بر اساس شکل

ایمپلنتهای دندان بر اساس شکل، موقعیت یا روش مورد استفاده برای جایگذاری (یک مرحله ای یا دو مرحله ای) دسته بندی میشوند.

ایمپلنتهای ساب پریواستیل

ایمپلنتهای ساب پریواستیل (Subperiosteal Implants) معمولا برای عملهای یک مرحله ای استفاده میشوند. این ایمپلنت داخل بافت لثه در روی استخوان فک قرار داده میشود. پُست از لثه بیرون میزند تا ترمیم (تاج یا اباتمنت) را نگه دارد. مزیت اصلی این نوع ایمپلنت این است که میتواند دندان مصنوعی را برای افرادی که ارتفاع استخوانی کافی ندارند، محکم نگه دارد.

ایمپلنتهای اندواستیل

این ایمپلنتهای دندانی برای عملهای دو مرحله ای، متداول هستند. این ایمپلنت را به روش جراحی مستقیما داخل استخوان فک قرار میدهند و جایگزین بریج یا دندان مصنوعی متحرک هستند. همان طور که در شکل بالا دیده میشود، این ایمپلنتها چند نوع دارند از جمله پیچی / رزوه دار، استوانه ای / صاف و تیغه دار.

ایمپلنتهای تک مرحله ای

این روش شامل ایمپلنت یک قطعه ای بلندتر است که پس از جایگذاری در داخل استخوان فک، از لثه بیرون میزند بنابراین پس از سپری شدن دوره التیام، اباتمنت و تاج را میتوان بدون جراحی دیگری برای باز کردن روی ایمپلنت، جایگذاری کرد.

گزینه دیگر این است که یک ایمپلنت دو قطعه ای مانند آن چه در عمل دو مرحله ای استفاده میشد، جایگذاری شود. ایمپلنت و اباتمنت بلافاصله در طول جراحی اولیه، متصل میشوند. اشکال این روش این است که ایمپلنت در مقابل نیروهای داخلی آسیب پذیر بوده و احتیاط بسیار زیادی باید انجام داد تا مطمئن شد اخلالی در فرایند جوش خوردن ایجاد نمیشود. تحقیقات نشان داده اند که هم روش تک مرحله ای و هم دو مرحله ای، میزان موفقیت مشابهی دارند. از دندانپزشک را جراح خود بپرسید کدام رویکرد را برای شما استفاده میکند و فواید و معایب آن چیست.

باید خاطر نشان کرد بدون در نظر گرفتن تبلیغات فراوان شرکت های وارد کننده  ایمپلنت های دندانی مهمترین فاکتور برای درمان های مبتنی بر ایمپلنت با در نظر گرفتن برند استاندارد و فیکسچر طراحی شده با علم روز و خدمات پس از فروش مهمترین و اساسی ترین مقوله دندانپزشک شماست که بتواند به درستی برای شما درمان را شرح دهد،تکنیک و ابزار مبتنی بر نوع درمان و برند ایمپلنت انتخابی شما را داشته باشد و متخصص رشته مرتبط (جراح فک و صورت ، متخصص پریودنتولوژی و ….) بوده و تجربه کافی در این مهم را دارا باشد.

در عین حال رعایت فاکتور های درمانی و کنترل عفونت را در کلینیک رعایت نماید و تعهد مراقبت از شما در طول درمان را مد نظر قرار دهد.

کلام آخر برند ایمپلنت به تنهایی نکته مثبتی برای درمان شما نمیتواند باشد.

ایمپلنت کره ای: اکثر ایمپلنت های داخل کشور کره ای هستند.

ایمپلنت های اروپایی: تعداد اندکی از این برند در کشور ما موجود می باشد. این نوع ایمپلنت ها از همه گران تر هستند و بیشتر توسط کشور های ایتالیا و آلمان و فرانسه ساخته می شوند.

ایمپلنت آمریکایی: اکثرا تحت لیسانس کمپانی های معتبر امریکایی نظارت و در کشور کره جنوبی تولید و بسته بندی می شوند و علت این امر نیز محدودیت های ارتباطی بین دو کشور می باشد که تامین قطعات را از کشور امریکا مشکل ساخته است.

ایمپلنت سوئیسی: از جمله برند ایمپلنت sic به علت کیفیت و تکنولوژی بالای ساخت در کنار قیمت مناسب آنها بسیار متداول می باشد.

مزایا یی همچون راحتی، مقاومت بالا، کاربردی بودن، بازگرداندن توانایی جویدن طبیعی و زیبایی فوق العاده ، باعث میشود تا رضایت خاطر بیماران نسبت به بریجهای ثابت یا پرتز متحرک بیشتر شود. در صورت رعایت کامل بهداشت، این دندان ها دائمی (Lifetime) خواهند بود.با درمان ایمپلنت، دندانهای دیگر قربانی جایگزینی دندان از دست رفته نمیشوند.به طور معمول طول عمر ایمپلنت دندان از سایر درمانهای جایگزین طولانی تر است و در صورت از دست رفتن ایمپلنت، امکان جایگزینی مجدد وجود دارد.

ایمپلنت دندانی در مقایسه با بریج دندان که اغلب پس از 10 سال نیاز به جایگزینی دارد خراب نمی شود. قرار دادن ایمپلنت های دندانی هیچ مزاحمتی برای دندان های سالم ندارد و با درست مراقبت کردن از آن ها یک دوام مادام العمری خواهند داشت.

سوالی که برخی در ذهن دارند این است که آیا ایمپلنت دندان درد دارد و بیمار بایستی درد زیادی را تحمل نماید. در پاسخ بایستی گفت درمان ایمپلنت دندان ، درمانی بدون درد بوده و بیمار می تواند این درمان را همانند سایر روشهای دندانپزشکی انجام دهد.

در زمان کاشت ایمپلنت، درمان با بی حسی موضعی در لثه انجام می شود و مدت زمان درمان نیز بلند نبوده و صرفا در زمان کمتر از یک ساعت انجام می شود. درد ایمپلنت کردن از کشیدن دندان هم کمتر است و براحتی کاشت صورت می گیرد.

پس از کاشت دندان طی مراحل درمانی، ممکن است در مدت کوتاهی پس از کاشت درد مختصری ایجاد شود که با مصرف مسکن ها این درد ها موقتی بوده و جای هیچ گونه ناراحتی و نگرانی نیست.

در تعیین مدت زمان جراحی فاکتورهای مختلفی بازی می کنند ه یکی از آنها تعداد ایمپلنت های لازم برای فرد متقاضی است. البته توجه به شرایط فیزیکی و عدم وجود بیماری های جانبی موثر در درمان ایمپلنت نظیر پوکی استخوان و بیماری های قلبی و … نیز در درمان در نظر گرفته می شود.

در ایجاد ایمپلنت می توان بلافاصله پس از کشیدن دندان کاشت را انجام داد که در صورتی میسر است که استخوان کافی در فک وجود داشته باشد که این مورد با نظر دندانپزشک ایمپلنت انجام می شود. بکارگیری روش های جراحی جدید و استفاده اصولی و صحیح از آنها در کاهش درد بیمار بسیار تاثیر دارد.

جهت کاهش درد ایمپلنت می توان از مصرف مسکن های تجویزی که دندانپزشک تجویز نموده است استفاده کرد. استفاده از کیسه پلاستیکی حاوی یخ و قرار دادن روی صورت و در ناحیه ایمپلنت شده نیز در تسکین درد بیمار بسیار موثر است. تورم ایجاد شده در ناحیه ایمپلنت نیز طبیعی است و بمرور زمان از بین می رود. یکی از عوارضی که پس از کاشت ایمپلنت گزارش می شود ، عفونت ایمپلنت است که با رجوع به دندانپزشک و تجویز آنتی بیوتیک قابل درمان است.

رعایت بهداشت و عدم مصرف دخانیات بخصوص در به موفقیت رسیدن درمان بسیار موثر است. پس از ایمپلنت ممکن است مقداری موضع خونریزی داشته باشد که جای نگرانی نیست و بمرور زمان از بین می رود. ایمپلنت درمان مناسب برای بی دندانی است که هم نقش ترمیمی دارد و هم در زیبایی بسیار موثر است که این امر باعث رجوع بسیاری نزد دندانپزشک زیبایی جهت این درمان شده است.

طول مدت درمان ایمپلنت به چندین عامل بستگی دارد. اگر حجم استخوانی که در آن ایمپلنت جای گذاری می شود، به میزان مورد نیاز از ارتفاع و قطر استخوان خوبی برخوردار نباشد، دندانپزشک به پیوند استخوان روی می آورد تا کمبود استخوان اطراف ایمپلنت رفع شود. پیوند استخوان ممکن است همراه با پروسه ی درمان ایمپلنت دندان صورت گیرد و یا قبل از شروع درمان کاشت ایمپلنت نیاز به تامین حجم کافی استخوان اطراف دندان داشته باشیم.  در صورتی که قبل از شروع فرآیند کاشت ایمپلنت دندان نیاز به پیوند استخوان داشته باشیم، مدت زمانی حدود 6 تا 9 ماه لازم است تا بستر استخوان برای کاشت ایمپلنت دندانی آمادگی پیدا کند. اگر همزمان با کاشت ایمپلنت دندان پیوند استخوان نیز انجام شود، از زمان شروع کاشت ایمپلنت دندانی مدت زمانی حدود 4 الی 9 ماه لازم است تا این پروسه انجام شود.

سینوس لیفت از درمانهای آماده سازی نواحی بی دندانی قبل یا همزمان با انجام جراحی ایمپلنت:

یکی از جراحی های بازسازی متداول قبل از کاشتن ایمپلنت می باشد.

سینوس لیفت یا جراحی بالابردن سینوس چیست؟

•  با توجه به اینکه ایمپلنت در استخوان قرار می گیرد، یکی از عوامل لازم جهت موفقیت ایمپلنت وجود استخوان کافی می باشد.

• در صورتیکه استخوان کافی وجود نداشته باشد، توسط جراح بازسازی می شود.

• یکی از جراحی های معمول برای این کار سینوس لیفت می باشد.

سینوس چیست؟

سینوسها حفرات تنفسی هستند که در قسمتهای مختلفی از استخوانهای سروصورت وجود دارند.

سینوس ماگزیلری(فک بالا) یکی از این حفرات میباشد.

سینوسهای ماگزیلری درست در بالای دندانهای آسیای بزگ و کوچک قرار دارند و حتی گاها ریشه ی این دندانها داخل سینوس قرار میگیرند.

درباره سینوس لیفت بایست بدانید:

• تا زمانی که دندانهای آسیای بزرگ و کوچک (مولر و پره مولر) وجود دارند سینوسها در محل طبیعی خود قرار دارند. ولی با از دست رفتن این دندانها سینوسها رشد کرده و استخوان موجود در فک بالا را از بین میبرند.

• و از طرفی از دست دادن دندانها خود باعث تحلیل استخوان میشود.

• سرعت از دست رفتن این استخوانها در افراد مختلف متفاوت است.

• از بین رفتن استخوان باعث میشود که به هنگام جایگذاری ایمپلنت استخوان کافی و بستر مناسب برای آن وجود نداشته باشد.

• میزان استخوان باقی مانده از طریق تهیه رادیوگرافی وبه طور دقیقتر از طریق سی تی اسکن قابل ارزیابی میباشد.

• لذا در افرادی که مدت نسبتا زیادی از کشیدن دندانها سپری میشود جراحی بالا بردن سینوس یا sinus lift جهت حل این مشکل انجام میشود.

• یکی از جراحی های بازسازی متداول قبل از جایگذاری ایمپلنت میباشد.

جراحی سینوس لیفت چگونه انجام می شود؟

• جراحی براحتی از طریق داخل دهانی و با بیحسی موضعی و در مطب و بدون درد و ناراحتی انجام میشود

•  پس از کنار و بالا زدن غشای سینوس پودر استخوان و مواد پیوندی در محل قرار داده شده

•  پس از پوشانده شدن با یک غشای مصنوعی (ممبرین) محل برش بخیه میشود.

• بسته به میزان تحلیل استخوان میشود ایمپلنت را در همان جلسه یا ۶ ماه بعد (پیوند موفقیت آمیز استخوان) در محل مورد نظر قرار داد.

لیفت لثه به عمل جراحی گفته میشود که برای اصلاح لبخند لثه ای صورت میگیرد. لیفت لثه یک جراحی سرپایی است که معمولا در مطب یا کلینیک دندانپزشکی انجام میشود.
لبخند لثه ای به وضعیتی گفته میشود که هنگام صحبت کردن یا خندیدن بخش زیادی از لثه دیده میشود. در واقع توصیف تکنیکی لیفت لثه افزایش طول تاج دندان (Crown Lengthening ) است که در آن کانتورینگ لثه و استخوان انجام میشود. به زبان ساده در این عمل بخشی از لثه از استخوان زیر آن جدا میشود و همانند کاپوت ماشین بالا زده میشود (به این بافت زبانه یا فلپ گفته میشود) تا استخوان اضافی زیر آن برداشته شود. سپس زبانه بافتی در موقعیتی بالاتر بخیه میشود تا هنگام لبخند زدن بخش بیشتری از دندان دیده شود.

آیا در لیفت لثه فقط بافت اضافی لثه برداشته میشود؟

خیر. لیفت لثه با عمل ژنژیوکتومی که در آن بافت اضافی لثه با چاقو، لیزر یا فرکانس رادیویی برداشته میشود متفاوت است. اگر فقط لبه های لثه بریده شوند بعدا ممکن است دوباره لثه رشد کند یا ژنژیویت مزمن اتفاق بیفتد. اما گاهی اوقات در صورتی که میخواهید نتایج عمل دائمی و مطمئن باشد باید استخوان زیر آن نیز به همان نسبت برداشته شود.

عمل لیفت لثه چگونه است؟

این عمل حدود 2 تا 3 ساعت طول میکشد و همانند سایر درمانهای دندانپزشکی تحت بی حسی موضعی انجام میشود. اگر چه بی حسی موضعی برای این عمل کافیست اما برای برخی بیماران که اضطراب زیادی دارند ممکن است برای راحتی بیشتر آرام بخش نیز استفاده شود.
جراحی لیفت لثه یک جراحی جزئی است و زخم حاصل از آن در ابتدا ممکن است همانند هر زخم دیگری در بدن کمی ناراحتی ایجاد کند. ممکن است برای برطرف شدن درد مسکن برایتان تجویز شود.

بهبودی پس از جراحی لیفت لثه

برای بهبودی سریعتر پس از جراحی لیفت لثه ، اقدامات زیر توصیه میشود:

• در روز جراحی استراحت کنید. سعی کنید در روز جراحی فعالیت خاصی انجام ندهید. اگر آرام بخش برایتان استفاده شده است از کسی بخواهید شما را به منزل برساند.
• در روز دوم و سوم پس از عمل فعالیتهای محدودی میتوانید انجام دهید. بهتر است در این مدت تنها مطالعه، تماشای تلویزیون و کارهای کامپیوتری انجام دهید. فعالیت فیزیکی در این مدت ممکن است تورم پس از عمل را افزایش دهد.
• روز چهارم تا نهم پس از عمل میتوانید تمام فعالیتهای روزمره خود به جز ورزش را از سر بگیرید.
• از روز دهم پس از عمل هیچ ملاحظه خاصی لازم نیست.

عوارض لیفت لثه

جراحی لیفت لثه عوارض خاصی به دنبال ندارد. تنها کافیست طبق دستور پزشک مصرف داروها و آنتی بیوتیکها را انجام دهید. اگر بهداشت دهان را به درستی رعایت کنید فاصله بین دندانها ظرف 10 تا 14 ماه پر میشود.

نیاز به انجام پیوند استخوان بیانگر این حقیقت است که به دنبال از دست رفتن دندان‌ها مقداری از استخوان دور دندان دچار تحلیل شده است. پیوند استخوان با هدف تقویت بافت‌های موجود یا اصلاح نقایص ساختاری دور دندان کشیده شده یا آسیب‌دیده انجام‌پذیر است. یکی از شرایط موفقیت پیوند، تغذیه مناسب در ناحیه پیوند است. گاهی پیوند از استخوان‌های خود بیمار است و گاهی از استخوان‌های مصنوعی استفاده می‌شود. زمانی که پیوند استخوان در ناحیه قرار داده می‌شود بخشی از استخوان پیوند شده بدون عروق بوده و تعداد کمی سلول زنده در سطح خود دارد. این پیوند به تدریج به وسیله استخوان میزبان جایگزین شده، ناحیه احاطه شده پیوند پرعروق شده و سلول‌های استخوان‌ساز و مویرگ‌های تکثیر یافته ناحیه پیوند شده را تقویت خواهند کرد. لازم به ذکر است که پیوندهای استخوانی براساس منبع و پاسخ ایمنی شامل انواع زیر می‌شوند: 1. اتوگرافت پیوند از استخوان‌های خود بیمار 2. آلوگرافت: تهیه شده از انسان دیگر 3. زینوگرافت: تهیه شده از گونه غیرانسانی 4. آلوپلاست یا سنتتیک.امروزه در کاشت فوری دندان‌ها اگر نقایص استخوان به دلیل بیماری لثه و… وجود داشته باشد با استفاده از مواد پیوند استخوان همزمان با گذاشتن ایمپلنت، پیوند نیز در حداقل زمان و بدون هیچ عارضه‌ای انجام‌پذیر است. تکنولوژی لیزر نیز در امر استریل و پاکی ناحیه پیوند شده بسیار موثر خواهد بود. «ایمپلنت فوری» یعنی همزمان پس از کشیدن دندان ایمپلنت کاشته می‌شود که دو مزیت دارد: 1. کاهش زمان درمان 2. حفظ استخوان. بنابراین در شرایط کمبود استخوان در هر دو فک بیمار، با استفاده از مواد پیوندی و استخوان‌ساز و تکنیک‌های جدید امکان به‌کارگیری ایمپلنت‌های دندانی فراهم می‌شود. با بهره‌گیری از تکنولوژی روز دنیا، دانش ایمپلنت آنچنان گسترش یافته که بیماران نگرانی‌های قبلی خود را نسبت به نتیجه درمان و موفقیت صددرصدی آن فراموش خواهند کرد.